AUSfather, AUSles, Charming Apricot
David Austin, 1973 r. Pochodzenie: Chaucer × Aloha (hybrid tea, Boerner)
Róża angielska, parkowa.
Odpowiednio prowadzona - jako pnąca.
Kwiaty ćwierćrozetowe, bardzo duże, nawet do 12 cm, pełne (do 70 płatków)
o silnym, owocowym zapachu.
Odcień zmienny, początkowo brzoskwiniowy, różowiejący podczas przekwitania.
W trakcie chłodnej pogody również bardziej wpadający w róż.
Liście duże, ciemnozielone, skórzaste.
Krzew ma pokrój wzniesiony, zwarty, wymaga czasem podparcia.
Pędy grube, silne, średnio kolczaste, lekko uginają się pod ciężarem kwiatów.
Powtarza kwitnienie, może rosnąć na ocienionym stanowisku.
Odmiana czasami atakowana przez mączniaka lub czarną plamistość liści.
Wysokość 150 nawet do 300 cm, szerokość do 120 cm.
Strefa 5b.
Krzew często osiąga wyższe rozmiary niż te podawane w katalogach, można go
spróbować poprowadzić, jak różę pnącą, odpowiednio formując.
Aby pozostać przy formie krzewiastej, trzeba nisko ciąć.
Róża dobrze rozkrzewiona, gęsta, pierwsze kwitnienie obfite, potem wciąż
pokazują się kwiaty, choć w dużo mniejszej ilości.
Może wybijać długie pędy, które psują pokrój krzewu, dlatego poleca się
ją mocno ciąć, przynajmniej w pierwszych latach uprawy.
Mocne cięcie powoduje także zwiększenie obfitości kwitnienia.
Kwiaty dość żywotne, utrzymują się 4 do 6 dni, ciekawie się wybarwiają i
szybko zmieniają tonację tworząc paletę barw w kwitnących kwiatostanach.
Na zmienność koloru wpływa także pogoda, zazwyczaj kwiaty są morelowe
i potem różowieją, ale czasem, szczególnie przy chłodnej pogodzie już
od fazy rozkwitu mają różowy odcień.
Kwitnie w małych kwiatostanach, po kilka sztuk na końcach pędów.
W drugiej połowie lata może w nieznacznym stopniu chorować na czarną
plamistość, nie są to nasilone objawy.
Może przemarzać w mroźniejsze zimy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz