niedziela, 12 września 2010

'Indigo'

Pérpetuelle indigo
Jean Laffay, 1830r. Francja.
Róża damasceńsko-portlandzka, kupiona w serbskiej szkółce,
pomimo niezbyt dobrej jakości sadzonki, już w pierwszym sezonie
ładnie się rozrosła i zakwitła.
Kwiaty fioletowo-purpurowe lub karminowo-różowe, często cieniowane,
średniej wielkości (ok. 8 cm), pełne (60 płatków).
O ciekawym, mocnym aromacie.
Niezbyt duże, ale zwracające uwagę, wpadające w fiolet bliżej brzegu,
gdy przekwitają, odcień fioletu się nasila.
Liście wąskie, wydłużone, matowe o czystym, zielonym kolorze.
Szorstkie, podobnie jak i pędy.
Pokrój wzniesiony, krzaczasty, pędy dość cienkie lekko przewieszają się,
rozchodzą na boki i czasem pokładają na ziemi.
Młode pędy czerwono-zielone.
Kolce drobne ale liczne.
Odmiana dość odporna na choroby, kwitnie obficie, dość dobrze
powtarza kwitnienie.
Kwitnie trzy razy w sezonie wegetacyjnym.
Wysokość 90-120 cm, szerokość 60-120 cm.
Czarna plamistość pojawia się w bardzo niewielkim stopniu końcem lata.
Nie okrywam jej, na razie jeszcze mi nie przemarzła.
Strefa 6b, w chłodniejszych regionach wymaga okrycia na zimę.










Brak komentarzy:

Prześlij komentarz