'Agnes'

Rosa rugosa 'Agnes'

Dr. W. Saunders, Kanada, ok. 1900 r.
Hybrid Rugosa, róża pomarszczona. Parkowa.
Pierwsza wyhodowana róża w Kanadzie,
jedna z niewielu róż pomarszczonych o żółtych kwiatach.
Kwiaty jasnożółte, ciemniejsze bliżej środka, o średnicy
ok. 8 cm, pełne lub półpełne (20 - 40 płatków).
Blednące podczas upałów, osadzone pojedynczo lub
po kilka (do 3 sztuk) na pędzie.
Zapach dość mocny, o wyczuwalnym malinowym aromacie.
Obficie kwitnie na pędach dwuletnich i starszych.
Sporadycznie może powtórzyć kwitnienie w drugiej połowie
sezonu wegetacyjnego, kwiaty wówczas mają mocniejszy
odcień żółci i krócej się utrzymują.
Liście matowe, średniej wielkości, szorstkie, jasnozielone.
Krzew silnie rosnący o dość luźnym pokroju, pędy
sztywne ale łukowato wygięte, bardzo kolczaste.
Odporność na choroby dość dobra, ale może być porażana
przez czarną plamistość liści.
Wysokość 120 - 250 cm, szerokość ok. 150 cm.
Strefa 4, bardzo dobra mrozoodporność.

Pochodzenie: Rosa rugosa x Rosa foetida 'Persian Yellow'

 Agnes otrzymała imię po żonie Saundersa.

Moja róża ma dwa lata, nie jest jeszcze zbytnio duża, ale już widać,
że jest wigorna. Szczególnie ujął mnie widok takiej ilości pąków na
tak małym krzaczku.
Wspaniały widok :).
Niestety po pewnym czasie część pąków opadła a część podjadły
szkodniki.
Wydaje mi się, że rozwijające się kwiaty nie lubią deszczu,
dopóki było słonecznie i sucho wszystko się pięknie rozwijało,
odkąd przyszedł deszcz już nie było tak kolorowo.
Kwiaty chłoną wodę i przewieszają wówczas główki, wyglądają
jak nasiąknięta do oporu gąbka.
Tracą cały urok.

 
















Kwitnienie Agnes trwa ok. 3 tygodnie, trwałoby pewnie dłużej, gdyby
nie długo utrzymujące się deszcze, które przyśpieszyły marnienie
rozwijających się kwiatów.
Zbyt długo utrzymująca się ciepła, deszczowa pogoda sprzyja także
rozwojowi czarnej plamistości.
U mnie efekty są duże i szybkie, cały krzew został porażony w ciągu
kilku dni.

Róża wybija długie, proste pędy, łukowato wygięte.
Młode przyrosty mają zielony odcień, potem brązowieją i drewnieją,
podobnie jak i kolce, które początkowo mają zielonkawobiały odcień.
Kolczasta odmiana, kolce są gęsto rozmieszczone, wąskie i ostre,
różnej wielkości - duże i średnie.
Liście o charakterystycznym wyglądzie dla róży pomarszczonej,
średniej wielkości, jasnozielone, z wiekiem nieznacznie ciemnieją.































Odmiana polecana na żywopłoty, może także rosnąć w donicach
i innych pojemnikach.
Jest mało wymagająca, znosi zacienienie i gorsze gleby.
Gorące lato sprzyja jesiennej powtórce kwitnienia.
Po wiosennym kwitnieniu można lekko przyciąć pędy w celu
uzyskania ładniejszej formy i gęstości krzewu.

Z obserwacji moich i kilku innych znajomych osób wynika,
że Agnes jest wyjątkowo chętnie odwiedzana przez kwieciaki,
szczególnie wówczas, gdy w okolicach rosną maliny.
Kwieciak malinowiec to niewielki owad
(chrząszcz – z rodziny ryjkowcowatych) , który nacina pąki
i składa do nich pojedyncze jaja.
Następnie nagryza szypułkę tak, że pąk zwisa i wygląda jak ucięty.
Potem powoli usycha.
Wszystkie uszkodzone pąki trzeba zerwać i  zniszczyć aby zapobiec
rozwojowi żerujących w nich larw.
Niestety owady te mogą zrobić bardzo duże szkody, niszcząc
nawet połowę i więcej pąków.