Odkrywca - Louis Parmentier ok. 1845 roku. Belgia.
Pochodzenie nieznane.
Róża historyczna, galijska.
Kwiaty ćwierćrozetowe, niezbyt duże, bardzo pełne, z widocznym oczkiem.
Jasnoróżowe, miejscami widoczny ciemniejszy nalot różu.
Zewnętrzne płatki nieznacznie jaśniejsze.
W rozkwicie widoczne jasne, zielonkawe oczko.
Zapach intensywny, z wyczuwalną mirrą.
Średnica kwiatów - ok. 7 cm.
Nie powtarza kwitnienia.
Wzrost silny, róża dobrze się krzewi i szybko rośnie.
Liście nie są zbyt duże, matowe, początkowo jasnozielone, potem
ciemnieją. Pędy zielone, o małej ilości kolców, górna część pędów może
być pokryta szczeciną.
Wysokość - 90 - 180 cm, szerokość 90 - 120 cm.
Dość dobra odporność na choroby.
Strefa 4.
Belle Isis jest jednym z rodziców róży angielskiej -
Constance Spry.
Róża sadzona wiosną, w zasadzie nie spodziewałam się kwiatów, ale zrobiła mi
miłą niespodziankę :).
Wzrost jak na razie słabiutki, po części to wina sadzonki, po części miejsca,
w którym rośnie. Ale mam nadzieję, że sobie poradzi na takim stanowisku.
Takie róże sobie radzą :).
Kwiaty olśniewające, nie są zbytnio duże, ale jaśnieją z daleka, wabią do
siebie kolorem, kształtem i zapachem. Malutka, młodziutka róża a już podbiła
moje serducho :).
Krzew ma być duży i gęsty, nie wymaga zbytniego cięcia, może rosnąć w gorszych
warunkach, w pełnym słońcu.
Kwitnie raz, ale długo i bardzo obficie, pewnie na taki widok przyjdzie mi trochę poczekać.
Poczekamy, a co...
Imię róży pochodzi od Egipskiej bogini
mądrości i piękna – Izis.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz