David Austin, 2012.
Róża krzaczasta, angielska.
Kwiaty półpełne (17 - 20 płatków) w odcieniu jasnej moreli, z widocznym
oczkiem i morelowymi pręcikami.
Płatki uniesione ku górze.
Średniej wielkości. Trwałość do kilku dni.
Zapach łagodny, zależny od fazy rozwoju i pogody - morelowy, herbaciany
lub wpadający w mirrę.
Powtarza kwitnienie, kwitnie obficie, widowiskowo, w małych bukietach,
do 15 kwiatów na pędzie.
Nadaje się do donic i pojemników, w pobliże miejsc wypoczynkowych, jako
soliter i na rabaty różane, bylinowe. Doskonała róża do połączeń ze zwiewnymi
roślinami, np. z trawami. Kolor pasujący do połączenia z filetowymi lub niebieskimi
bylinami (lawenda, szałwia, kocimiętka, ostróżki).
Wzrost silny i szybki, pędy długie, średnio kolczaste, unoszą kwiaty nad krzewem
tworząc zwiewną chmurkę. Liście początkowo jasnozielone, potem ciemnieją.
Długo utrzymują się na krzewie, jesienią zmieniając barwę na złotobrązową.
Wysokość ok. 150 cm, szerokość do 100 cm.
Bardzo dobra odporność na choroby.
Strefa 6b.
Nazwa pochodzi od utworu Ralpha Vaughana Williamsa,
zainspirowanego wierszem George'a Meredith o tym samym tytule.
To uznany utwór przez słuchaczy w Wielkiej Brytanii w programie
radia BBC.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz