'Boule de Neige'

François Lacharme 1867r. Francja.
Pochodzenie:  Mademoiselle Blanche Lafitte × Sappho.
Róża burbońska, odmiana parkowa.
Podbarwione na czerwono pąki rozwijają się w czysto
białe, kuliste lub wklęsło rozetowe, bardzo pełne kwiaty
z oczkiem o średnicy około 6-8 cm.
Płatki są jedwabiste, zapach dobrze wyczuwalny.
Zewnętrzne płatki czasami mogą być podbarwione na różowo.
Kwitnie małymi wiechami przez cały sezon.
Liście średniej wielkości, gęste, ciemnozielone, skórzaste.
Krzew o nielicznych kolcach, silnie rozgałęziony o swobodnym
pokroju, może wymagać podparcia.
Wskazane coroczne wiosenne cięcie i przycinanie przekwitłych
kwiatostanów.
Róża polecana na żywopłoty.
Wysokość ok. 150cm., szerokość 90-120 cm.
Strefa 5b.

 


















Boule de Neige pomimo tego, że ma prawie 150 lat, wciąż jest chętnie
kupowana i sadzona, można ją nadal często spotkać w ogrodach.
Na swoim koncie ma liczne nagrody i wyróżnienia.
To jedna z moich wcześniej kwitnących róż, pierwsze kwiaty rozwija
często już samym początkiem czerwca i kwitnie obficie przez co najmniej
3 tygodnie.
Po krótkiej przerwie znów powtarza kwitnienie.
Kwiaty nie są duże, ale pełne uroku, kuliste i pełne, symetrycznie
zbudowane, o silnym zapachu owocowym, przypominającym jabłka.
Płatki podczas rozkwitu stopniowo wywijają się na zewnątrz tworząc
kulisty kształt.
Nie sprzyja im niestety deszczowa pogoda - kwiaty wówczas sklejają
się i nie otwierają, brzegi płatków brązowieją i wyglądają niezbyt atrakcyjnie.
Kwitnie pojedynczo lub po kilka sztuk (zwykle 5 - 6) na pędzie.
Pokrój kompaktowy, wyprostowany, krzew dobrze rozgałęziony i gęsto ulistniony.
Róża dobrze czuje się na słonecznych stanowiskach, doskonale radzi sobie
z upałem.
Może rosnąć w towarzystwie bylin, ale dobrze jest zachować pewien odstęp
dla przewiewu liści, które mogą chorować na czarną plamistość.
Zimuje mi dość dobrze, zapobiegawczo robię kopczyk, ale widzę, że nie jest
on zbytnio potrzebny, ponieważ pędy po mroźniejszych zimach przemarzają
tylko w górnych partiach.